Moab-Bryce Canyon

Ontbijtje op de kamer, half 8 koffers laden en vertrek om 8u, nog even langs supermarkt om brandstof in te slaan voor onze toch wel wat vermoeide lijfjes...vele mijlen te doen vandaag om vanavond in Bryce Canyon te arriveren.
We hebben ook een jarige vandaag in de groep...Margreet wordt 70 jaar, je zou het echt niet zeggen, echt een leuke dame...we zingen wat voor haar en de reisleidster trakteert met lekkers...toch wel net met koekies die ons Swake zóóóóó lekker vindt...je moet hem dan zien glunderen...
We zijn nog steeds in de staat Utah, volgens sommigen vernoemd naar Paiute-indianen, volgens anderen van een Indiaanse woord dat bergbewoners betekent. De hoofdstad is Salt Lake City. Utah bestaat trouwens voor ongeveer 70% uit mormonen. Aan het einde van het verslag volgen nog wat wist-je-datjes over de mormonen.
Even nog de beentjes strekken aan de Green River Truckstop...niet zo heel veel trucks vandaag op de parking, waarschijnlijk wegens Memorial Day, de dag dat ze alle overledenen herdenken. Wel vele RV's, van die hele grote mobilhomes, maar dan echt héél groot. De zon is ook van de partij...hopelijk reist ze met ons mee...:)
Hop de bus terug op...destination Goblin Valley...en we zien het landschap weer voortdurend veranderen...zandsteen heeft nu plaatsgemaakt voor een veel harder gesteente, het lijkt meer op cement.
Op ons laatste stukje richting Goblin Valley State Park rijden we op de Temple Mountain Road..vernoemd naar een rotsformatie die uiteraard op een tempel lijkt. Hier kunnen we als 'wildlife' grote geiten en prairiedogs (prairiehonden, soort marmot die het geluid van een hond kan maken) tegenkomen.
Goblin Valley heeft vroeger onder water gestaan...we zullen dus op de bodem van een binnenlandse zee staan. Het werd destijds ontdekt door twee cowboys. Een Goblin is een klein figuurtje met de meest uiteenlopende vormen...we laten onze fantasie de vrije loop...de Goblins lijken wel op een groot veld met mushrooms (champignons) of een smurfendorp. We zien in de vormen een kikker, een hondje, monster van Loch Ness, kussende kindjes...we wanen ons op een andere planeet. Wat een sterk staaltje van 'Mother Nature'...we zien daar nog een Amerikaans gezin en ze hebben een 'Black Lab' bij...heb hem even geaaid en dan werd ik natuurlijk wat emotioneel omdat ik m'n eigen zwart labje zo erg mis...maar ff klein traantje wegpinken en weer door want ons Mila heeft een droomlogeeradresje (dit woord staat niet in Van Dale denk ik :D)...
En we rijden weer verder, nu naar Capitol Reef National Park...De Fremont-people en Paiute-indianen waren de eersten die hier in deze streek woonden.
We zien ontzettend veel variatie in de onwaarschijnlijk mooie landschappen...hier in de buurt hebben ze nog opnames gehad voor de films van Star Wars...ook Michael Jackson heeft hier ooit een videoclip opgenomen.
We gaan picknicken in het Capitol Reef National Park, meer bepaald in Fruita, een historisch district. Hier hebben de mormonen destijds veel fruitbomen geplant. Het is een knus plaatsje in het groen tussen de mooie 'Red Rocks' en de Fremont-rivier kabbelt hier rustig doorheen. Waterpocket Fold is een 160 km lange rotsmuur in de aardkorst die dit park kenmerkt. In een typisch mormonenhuisje is een museumpje. Er zijn ook diverse gebaksoorten en andere artikelen met dat fruit te verkrijgen.
Na de picknick zetten we onze weg verder naar Bryce Canyon. Normaal gezien zouden we langs een hoger gelegen route rijden (Escalante). Maar doordat daar nog sneeuw is gevallen gaan we voor een alternatieve route. Anders zou het te gevaarlijk kunnen worden vermits het nogal een smalle weg is.
We passeren enkele mormonendorpjes zoals Torrey en Koosharem. Typisch aan zo'n dorpjes is dat het er altijd verlaten uitziet. Mormonen zijn echt heel rustige mensen.
We komen stilletjesaan meer in groenere oorden...en een streek met vele ranches, een echt cowboy-paradijs. Rond de klok van 17u arriveren we in ons hotel Bryce View Lodge in Bryce Canyon. Het lijkt wel een echt cowboydorp...ziet er echt leuk uit. Na onze bagage op de kamers te hebben gedropt even de omtrek verkennen en aangeschoven voor een rijkelijk buffet. Toch graag weer vroeg naar bed want zo'n lange reisdagen is wel vermoeiend. Morgen weer dagje natuur op het programma in Bryce Canyon National Park.

Dus nog even over de mormonen. Joseph Smith was destijds op zoek naar een geloof en hij schreef in 1820 het Boek der Mormonen. Hij was in feite de grondlegger van de mormonengemeenschap. Hij richtte in Illinois (volgens andere bronnen was het NY) een kerkje op. Ook huwde hij 27 vrouwen. Doordat hij hier kritiek op kreeg nam hij zogezegd wraak en zou hij brand hebben gesticht. Hiervoor moest ie (onterecht?) naar de gevangenis waar hij later werd vermoord door anti-mormonen. Brigham Young, ook de Amerikaanse Mozes genoemd, was de opvolger van Smith en er volgde een uittocht met paard en kar van de mormonen naar het westen, vooral naar Salt Lake City...dit waren 10000-en mormonen. Ze waren op zoek naar een beter leven, ver weg van anti-mormonen.
Mormonen drinken geen alcohol en nuttigen geen cafeïne...wanneer men in hun gemeenschap als toerist alcohol wil drinken, betaalt men alcoholbelasting. De polygamie van vroeger komt nog zelden voor. Sowieso is in de States enkel hun eerste huwelijk geldig. De volgende huwelijken worden enkel in een mormoonse kerk voltrokken maar zijn dus onwettig.